فهرست مطالب
بیماری سیاه زخم در دام ها
بیماری سیاه زخم یکی از بیماری های مشترک بین انسان و حیوان است که اغلب پستانداران مانند گاو، بز، اسب و حتی انسان نیز به این بیماری مبتلا می شوند . این بیماری عفونی حتی گوسفند زنده را نیز تهدید می نماید . این بیماری بسیار خطرناک است و موجب مرگ دام ها می گردد .
عامل بیماری سیاه زخم
عامل بیماری سیاه زخم، نوعی باکتری میله ای شکل است که جزء باکتری های هوازی و هاگ دار می باشد . این باکتری در زمان مرگ در خون و تمامی ترشحات بدن دام وجود دارد .
باید گفت که این باکتری در معرض هوا در عرض چند ساعت تبدیل به هاگ شده و در خاک می تواند بین 40 تا 60 سال خاصیت بیماری زایی خود را حفظ نماید، پس نباید لاشه دام های تلف شده از این بیماری مورد کالبد شکافی قرار گیرد و باید حتما به طور صحیح از بین برده شوند .
طرز انتقال بیماری سیاه زخم در دام ها
در دام ها، این بیماری از طریق باکتری موجود بر روی گیاهان به دام ها انتقال می یابد . به هنگام چرا درمراتع آلوده و یا آب و علوفه آلوده، هاگ شاربن وارد دستگاه گوارش می شود و در صورت حساس و غیر ایمن بودن دام ها سبب بروز بیماری در آن ها می شود .
علائم بیماری سیاه زخم
- تب شدید تا 42 درجه سانتی گراد
- درد شدید
- استاز دستگاه گوارش
- ادرار خونی
- اسهال خونی
- بی اشتهایی
- مرگ در موارد حاد
- تنفس سریع و عمیق
- تورم ناحیه گردن و زیر شکم
- تشنج
- افسردگی شدید
- دام های باردار (آبستن) ممکن است که سقط کنند و گاوهای شیرده شیرشان به یکباره کاهش می یابد و یا ممکن است خون آلود و غیرطبیعی باشد .
روش های پیشگیری و درمان سیاه زخم
درمان بیماری سیاه زخم در موارد حاد و فوق حاد تقریبا غیر ممکن است . اما برای پیشگیری از بیماری در دام های اهلی می توان سالانه حداقل یکبار واکسیناسیون همگانی انجام داد .
سخن پایانی
مرکز پخش دام زنده قائم، واکسیناسیون گوسفندانش را طبق زمانبندی مشخصی انجام می دهد و اگر گوسفندی مشکوک به بیماری باشد از سایر گوسفندان دیگر جدا می شود و تحت درمان قرار می گیرد تا در آخر گوسفند زنده ای که تحویل مشتری داده می شود، گوسفند سالمی باشد .